Afronding of pauze?

• De vorm met een breedte van 180 cm. Deze vorm is beplakt met golfkarton om het ruige karakter van het eiland weer te geven (zie foto’s hieronder)
• De vorm in glas, ongeveer 70 cm breed. Ook hier is gespeeld met het materiaal om de ‘huid’ van het eiland weer te geven. Alleen bij deze versie meer abstract.
• Een aantal try-outs voor het bovenstaand van papier. Hoewel het try-outs waren, zijn ze mooi geworden, met ieder een geheel eigen sfeer.
• Een patroon, uitgevoerd in heel veel verschillende kleurstellingen. Hierbij gaat het puur om de vorm. De structuur van het eiland zie je niet terug.

Het glazen werk is nog niet helemaal af en ik zou nog graag een patroon in het heel groot willen zien, maar voor mijn gevoel is het project wel klaar.
En er is nog een schat aan ideeën: getekend, opgekrabbeld en in mijn hoofd. Er is nog zo veel meer met die vorm te doen.

Maar niet nu.

De meest logische volgende stap is een nieuw patroon zoeken en daar mee aan de slag gaan. Mijn inspiratieboek, dat ik tussendoor aan het aanleggen ben, komt veel te vol. Daar kan ik voorlopig wel uit putten. 
Ik ben alleen bang dat ik met het nieuwe patroon in herhaling ga vallen. Dat ik daarmee precies dezelfde stappen ga volgen als bij Project Otok Kornat.

Op zich spannend om te kijken wat daar uit gaat komen. Wordt het hetzelfde werk, maar dan in een andere vorm? Ga ik bij andere vormen op zoek naar nieuwe technieken en materialen? Wordt een kunstwerk gebaseerd op een ander stukje landschap ook werkelijk anders? Krijgt het een andere sfeer?

Maar niet nu.

Nu ga ik eens een poosje lekker experimenteren met glas en / of textiel. Wat kan ik doen met al die dozen met restjes glas? Te mooi om weg te gooien, maar eigenlijk niet echt bruikbaar meer. Hoe kan ik structuren maken in textiel? Welke sferen ontstaan bij verschillende technieken en materialen? Hoe kan ik beter leren brandschilderen en daarmee sferen en structuren oproepen?

Korte experimenten. Veel experimenten. Met als resultaat nieuwe kennis en mogelijkheden.

Waarschijnlijk kan ik het niet laten ook af en toe aan de slag te gaan met al die mooie vormen. Ik ken mezelf een beetje: dat gaat toch kriebelen. Ook daarmee wil ik voorlopig een poosje in de experimenteerfase blijven hangen, als dat lukt.

Project Otok Kornat gaat dus even in de ruststand. Misschien blijft het daar en wordt geen van de ideeën die ik heb ooit meer nader uit gewerkt. Misschien komt er een kans voorbij om er wel verder mee te gaan. Misschien durf ik ermee naar buiten te treden, gericht acquisitie te doen. Misschien ook niet.

Is het project bijna afgerond of op pauze?

Ik zie het wel gebeuren. Het was in ieder geval leuk!