De apensprongen van mijn gedachten, waar ik in mijn vorige blog over schreef, blijven lekker doorgaan.
Alleen weten mijn gedachten soms niet zo goed waar ze heen moeten springen; twijfels en schijnbewegingen nemen dan de overhand.Gelukkig is er altijd een docent die me dan weer een beetje op weg helpt. Er wordt gekeken naar mijn werk, er wordt geassocieerd, geschoven, herschikt, gefilosofeerd en er worden conclusies getrokken. Alle experimenten, alle schetsen en proefjes worden erbij gehaald. Het resultaat van zo’n sessie is meestal dat ik weer met goede moed verderga. Ik geloof niet dat alle associaties en conclusies altijd bij mij passen, maar dat is ook goed. Ook dat is kunst. Ik haal de stukjes eruit, die wel bij mij passen:
Oké, ik moet toegeven: op het moment dat de sessie plaatsvindt, klinkt het logischer. Toch inspireert het me nu, bij het opschrijven, weer om aan de slag te gaan. |