In deze blog doe ik een poging iets van mijn gedachtegangen weer te geven; om de kronkels in mijn hoofd, die leiden tot het werk dat ik maak, op te schrijven.
Het grappige daarbij is, dat ik zelf vaak verbaasd sta van die kronkels. Hoe komt het toch dat mijn brein bepaalde gedachtesprongen wel maakt en anderen weer niet? Hoe komt het toch dat een plan wat zo perfect lijkt, soms heel anders uitpakt?
Kronkels zijn leuk!
Ik heb er geen antwoord op en daar ben ik blij om.
Volgens mij is de lol er snel af, als je alle gekke apen-sprongen van je gedachten begrijpt. Of nog erger: als je ze vooraf al weet!
Wat wordt het leven dan saai! Waar zou ik dan over moeten schrijven?
Of misschien kan ik dan een paar dagen gaan zitten en alle blogs voor het komend jaar alvast opschrijven. Makkelijk misschien, maar oersaai.
Het leuke van alle sprongen die je gedachten maken, is nu juist het onverwachte. De lol zit juist in gekke associaties, in nieuwe ideeën, terwijl de oude nog niet klaar zijn. Vaak leidt het tot chaos in je hoofd, vaak tot half afgewerkte projecten. Maar meestal leidt het uiteindelijk tot MEER!
Nieuwe serie
De kleine landschapjes die ik nu aan het maken ben, zijn daar een voorbeeld van. Het begon met collages en twee dozen met oude glasplaatjes. Nu wordt het een serie met verschillende landschappen van glas en andere materialen. Ieder met zijn eigen karakter, wel allemaal met een zekere transparantie. Allemaal ontstaan door het luisteren naar de apensprongen van mijn gedachten.
Het idee is om ze allemaal samen op te stellen: als een soort landschap van landschappen. Dat is het idee, maar wie weet wat er allemaal nog gaat gebeuren in mijn hoofd……..?
Een nieuw jaar komt eraan: ik wens iedereen een jaar vol gekke, vrolijke, inspirerende en liefdevolle gedachtesprongen!