Het huwelijk en de vlinder

Wat een bijzonder moment!

Een trouwdag is natuurlijk altijd bijzonder; een dag vol liefde en beloftes, een dag waarbij je voluit zegt samen de toekomst in te gaan. Dat geldt ook voor de trouwdag van Harry en Ingrid.
Er was een locatie gehuurd waar zowel de plechtigheid als het feest was. Het was schitterend weer, dus de huwelijksvoltrekking was buiten. In een mooi versierde tuin, met hun dierbaren om zich heen: kinderen, familie en vrienden. Behalve eentje: de moeder van Harry is al enige tijd geleden overleden.
De ambtenaar van de burgerlijke stand begint haar toespraak. Als snel onderbreekt Ingrid haar: de foto van de moeder van Harry moet erbij staan. Die zit nog in haar tas. Snel wordt de foto gehaald, bij de ambtenaar op tafel gezet en vrijwel direct komt er een vlinder aanvliegen!

Het is best vroeg in het voorjaar, er waren nog niet zoveel vlinders gezien. Maar deze witte vlinder bezoekt de huwelijksvoltrekking van Harry en Ingrid en blijft ook bijna de gehele ceremonie rondvliegen.

Wat een mooi stel

Ik kom bij het bruidspaar als dit bijzondere moment al een maand of twee geleden is, maar als we het in het gesprek over ‘de vlinder’ hebben, dromen ze beide even weg naar dat moment.
Het is een warm en spontaan gesprek.  Voor beiden is dit niet de eerste lange relatie, maar wel de meest bijzondere: ze zijn elkaars zielsverwanten. Vanaf het eerste moment klopte het, hun levens en dat van hun kinderen vlochten soepel in elkaar. Als bevestiging dat ze bij elkaar horen.
Er gaan allerlei koosnaampjes over tafel, het verhaal hoe ze elkaar ontmoette met carnaval, mooie en warme anekdotes van de dingen die ze samen meemaken. Genieten van elkaar, de kinderen en het leven! Dat is het overkoepelende motto dat ik eruit haal.

Linten vlechten

Terug in mijn atelier verwerk ik het gesprek: ik lees mijn aantekeningen nog eens door, kijk naar de foto’s van de plek waar het Mooi-nument moet komen en surf op internet voor inspiratie. “Toch eens even kijken naar de foto’s van de bruiloft die de bruid op Faceboek heeft staan”.
En daar, achter het bruidspaar,  staat een frame van koperen pijpleiding, met daaraan lange linten in wit, blauw en een aqua/petrol-tint. Wat mooi!

1+1=2

Linten op de bruiloft en het gevoel dat hun levens in elkaar zijn gevlochten: daar kan ik iets mee. Ik ontwerp een schild van in elkaar gevlochten glas. Natuurlijk glas met een mooie blauw en aqua-tint. Die laatste maak ik zelf, omdat ik de goede kleur niet kan vinden. Ik mix een paar tinten glaspoeder en smelt dat op een ondergrond.

Op het gevlochten schild komen drie symbooltjes:

• een Keltisch symbool voor zielen die voor altijd met elkaar verbonden zijn,
• twee bomen waarvan de takken in elkaar groeien, als symbool voor het samengroeien van hun levens, maar ook die van hun kinderen en familie
• De vlinder natuurlijk die, naast het mooie verhaal hierboven, in China ook het symbool blijkt te zijn voor huwelijks geluk.

 

Kippevel!

Gelukkig zijn Ingrid en Harry blij met zowel het ontwerp als het eindresultaat. Het wegbrengen en plaatsen van het werk, blijf ik een spannend moment vinden.
We lopen de tuin in, plaatsen het werk naast de sering, ik maak een paar foto’s en wat komt daar op de sering zitten?

Een witte vlinder!