Matisse – inspiratie

In de koffie-corner van het museum lag het boekje “De parkiet, de zeemeermin en de slak” van Annemarie v. Haeringen. Een vrolijk prentenboek voor kinderen (en volwassenen) over Matisse. Hierin schrijft ze dat Matisse een schilder is met de zon in zijn buik, dat iedereen vrolijk wordt van zijn werk.

Nog een keer Matisse?  Was het dan zo speciaal? Het antwoord daarop is volmondig JA! Niet alleen om zijn werk, maar vooral om de inspiratie die de tentoonstelling me gegeven heeft.

Mijn zelfopgelegde opdracht voor de specialisatiegraad aan de academie van Arendonk, gaat helemaal over het zoeken naar en abstraheren van vormen en patronen in de natuur. Dit is precies wat Matisse met zijn knipkunst ook gedaan heeft. Daarnaast maakte hij vrolijke kunst, met de zon in zijn buik, net als ik dat wil. Geen wonder dat deze man, deze sprankelende kunstwerken mij inspireren.

Kennemerduinen
Een dag later gingen we wandelen in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Een mooi en bijzonder natuurpark in Noord Holland.  Ik had manlief beloofd niet alleen maar foto’s van vormen en patronen te maken. Ten eerste omdat de wandeling zo lang duurt als je steeds moet stoppen en ten tweede omdat het niet echt gezellig is. En we waren tenslotte samen op vakantie.

En toch, daar lopend,  met mijn hoofd nog vol van Matisse,  keek ik weer met een ander oog naar het landschap.  Ik keek meer naar de details, waardoor we een klein lief muisje zagen, dat dacht dat hij verstopt was. Ook ik zag overal Matisse-vormen. Dat was raar!

Matisse-filter
Het leek wel of mijn hoofd de beelden van die dag en van de vorige dag combineerde.  Er werd een soort van Matisse-filter geïnstalleerd in mijn hoofd. Eerlijk gezegd, was het  eerste instantie heel verwarrend. Daarna heb ik het denken losgelaten en ervan genoten.

Mooie natuur,  super gezelschap en een Matisse-filter. Wat wil een mens nog meer?

Ik heb een paar foto’s gemaakt, maar niet eens zo veel. Ik had er geen behoefte aan, zien was genoeg. Daarnaast heeft mijn camera dat Matisse-filter niet, waardoor de foto’s een slap aftreksel waren van wat ik zag.

Ik heb er een paar uitgezocht en met wat bewerkingen geprobeerd mijn Matisse-filter na te bootsen. Misschien zie je het ook, misschien niet. En misschien kan je het niet eens wat schelen.

Dat is ook goed. Ik wil best graag dat dit bijzonder is, dat het een beetje van mij blijft.

Want ik ben heel blij met mijn nieuwe filter.